Ik heb het in mijn agenda gezet. Omdat met de tijd het begrip tijd steeds minder relevantie krijgt. Eén februari 2019 en dat maakt het dus vijf jaar. Die andere datum staat er ook genoteerd. 29 augustus 2017. Twee levensveranderende momenten. En ze zijn nog steeds met elkaar verbonden.
Heel vaak denk ik, of kijk ik letterlijk omhoog, lief mens je had er bij mogen zijn. We gunden in elkaar het allermooiste. Wat zou je genieten van mijn genieten. Het is zo gek dat je niets van dat genieten hebt mogen zien. En wat zou ik het prachtig hebben gevonden wanneer je deelgenoot van mijn geluk zou zijn geweest. Je laatste woorden waren profetisch: je kunt het wel alleen. Zo’n ontzettend mooi lief prachtig mens als je was. Even dacht ik wel eens dat je vervangbaar zou worden. Nu weet ik dat ik vooral dankbaar moet zijn voor een intense en unieke vriendschap die helaas op jouw 44e stopte. Ach de vriendschap gaat immer voort.
Vijf jaar terug zetten we een handtekening onder het einde van ons huwelijkscontract. Dat is de andere datum in mijn agenda. Eén februari 2018. Gedroomde dromen spatten uiteen. De toekomst ongewis. In de jaren die daarna kwamen ben ik steeds meer gaan begrijpen van de redenen waarom ik mezelf zo diep had weggestopt. De jaren tachtig, het dorp waarin ik opgroeide, mijn gezin, de uitdagingen. Met begrip komt de mildheid. In de jaren daarna ben ik mezelf tegengekomen hoe ik ooit was geweest. Niet in hoe anderen en ik mezelf had gezien maar hoe ik ten diepste ben. Dat ik bij de stap van vijf jaar geleden veel meer van mezelf ben tegengekomen daarvoor kan ik alleen maar dankbaar zijn. En zij die ooit met mij waren verdienden ook mijn ware ik, om ook zichzelf te kunnen gaan ontdekken. Dat betekende afscheid nemen zonder afscheid nemen. Mensen verdwenen plots in het niets. De pijn is over, het gemis aan hen komt soms nog in vlarden voorbij. Een grote stap gaat zelden zonder pijn.
Vijf jaar leef ik nu mijn leven zoals het toch vooral was bedoeld. Dichter bij mijzelf dan dat ik ooit ben geweest. Niet langer meer vervormd of aangepast, niet volgens verwachtingen van de ander of van de maatschappij maar gewoon mezelf.
Gesterkt door de eerste puberale prachtige ervaringen die vijf jaar geleden zijn begonnen. Nog een keer gunde ik me flink over de lijntjes kleuren zoals ik nog nooit had gedaan. Hoe kan je anders jezelf in je nieuwe identiteit ontdekken? Zo ontdekte ik dat een nieuwe relatie te vroeg kwam en wederom teveel op het oude aanpassen leek. Totdat ik zielsgelukkig mijn lieve man leerde kennen. Veertien maart 2021. Nog zo'n datum. Al bijna drie jaar. Tijd is een gek fenomeen.
Voor even sta ik stil bij al die momenten. Voor even sta ik stil bij vijf jaar geleden. Een auto vol met spullen op weg naar een klein oud huisje in de binnenstad. En vandaar is het vooral mooier geworden. En dat maakt mij dankbaar en gelukkig.
Het versterkt mijn rotsvast vertrouwen dat moeilijke momenten zijn te overwinnen. Zelfs als je er zoals ik bijna vijftig jaar mee hebt geworsteld. Het kan, het wordt lichter en mooier.
Zet de stap, wil ik je zeggen als je met iets worstelt. Spring het ongewisse in. Het moeilijkste ligt achter je.
Reactie plaatsen
Reacties