Na twaalven zakt hier in dit feestcafe in Rotterdam
de leeftijd van de bezoekers.
En neemt de volume en het drankgebruik verder toe.
Met liefde geef ik het schrijfwerk
op de achterkant van een bierviltje
van de knappe jongeman links naast mij
door aan een van de twee dames rechts van mij.
Openlijke avances.
Ik ben de bezorger van deze liefde.
De dames voelen en tonen de liefde
echter voor elkaar.
De jongen geeft niet op,
ik geef de viltjes door.
Zijn laatste noodkreet
is zijn telefoonnummer.
Later op de avond vraag ik de barman,
mijn lieve zoon,
de jongen inmiddels aan de overzijde gezeten,
een biertje te geven.
‘Blauwtje gelopen?’ vraagt mijn zoon aan mij?
‘Ja’, zeg ik hem.
De nacht begint de ochtend te raken.
Mijn lieve zoon tapt mijn biertjes.
Inmiddels zet hij er een flesje water bij.
Met een knipoog.
Reactie plaatsen
Reacties