De zaal was stevig gepolariseerd. En samen met de directeur probeerden we te luisteren naar de zorgen.
We probeerden echter ook wel de school te beschermen en duidelijkheid te geven over waar de school voor staat.
Dat was een helse klus.
En bovendien werd ik meer geraakt dan gedacht.
Ik gaf er deze woorden aan.
Misschien
zo dacht ik na het kijken van de film
Firebird
vliegt het thema mij misschien wel meer aan
dan ik had gedacht.
Eerder deze week bleef ik kalm
deed ik mijn best om achter de boze woorden te luisteren
ten diepste te begrijpen vanwaar de woede, de angst, de zorg.
Nu, na het zien van de film
galmen uw woorden nog na,
hoe verwerpelijk de regenboog is
hoe walgelijk twee mannen samen zijn.
U schreeuwde het bijna in mijn gezicht.
Het was niet persoonlijk aan mij gericht
maar ging wel over mij
over mijn pijn van het verleden
waar ik nog steeds mee te doen heb
en dat u door uw woorden
zo sterk hebt aangewakkerd.
Alsof ik er niet van u mag zijn
om wie ik ben.
Net zo ongezien en ongehoord als u zich voelde
stond ik daar in mijn eenzaamheid
de woorden op mij afketsend.
Wij deelden deze dag
het gevoel van ongehoord
en ongezien zijn
door elkaar.
Waarin wij verschilden
is dat u mij liet weten
te walgen om wie ik ten diepste ben
en dat raakte mij toch meer
dan ik had gedacht.
Laten wij
allen mens zijn
en wat liever naar elkaar
en elkaar de ruimte gunnen
om te zijn wie we zijn.
Reactie plaatsen
Reacties